Als bewoner wil je graag een goede keuken. Met het oog op de duurzaamheidsambities is er niet gekozen voor een standaard keuken. Al ziet de keuken er qua uiterlijk uit als een gewone keuken, deze is wel voor 100% gemaakt uit circulair materiaal. Leverancier TheNewMakers heeft daarbij een concept waarbij de keukenonderdelen niet alleen duurzaam zijn, maar de fabricage ook zodanig is uitgedacht dat er geen chemische lijm aan te pas komt. De levensduur van de keuken is hierdoor langer en tegen de tijd dat de keuken dan toch echt vervangen moet worden kan er van hetzelfde materiaal weer een nieuwe keuken worden gemaakt.

In dit project is er niet alleen gebouwd vóór de bewoners, maar ook zeker mét de bewoners. En wat is er mooier dan de bewoners, die het plan van binnen en buiten hebben mee bedacht, ook zelf werkzaamheden uit te laten voeren. Door een aantal bewoners actief te betrekken in de bouw doen ze ervaring en vakkennis op waarmee ze straks in de bouw aan het werk kunnen. Dit sluit ook mooi aan bij het kader van SROI waarbij de doelstelling is om zoveel mogelijk mensen weer aan het werk te krijgen. Om nog meer bewoners bij de bouw te betrekken plaatsen ze zelf ook een aantal keukens.

Kiezen voor circulair bouwen vraagt aanpassingsvermogen van de betrokken partijen. Omdat er vaak al een ontwerp ligt komt er meer pas en meetwerk bij kijken om de circulaire materialen te kunnen gebruiken. Dat in samenhang met de planning; wanneer is het materiaal beschikbaar en wanneer kunnen we het toepassen? Dit zorgt voor een hoop afstemming.
Vaak wordt ten onrechte gedacht dat het gebruik van circulaire materialen goedkoper is. De aanschaf van circulair materiaal is de ene keer wat goedkoper en de andere keer duurder, maar vooral het aanpassen van de ontwerpen naar de beschikbare producten is tijdrovend en kost veel arbeid.

Bij de Wolphaertstraat is een achtergevel geplaatst die er uitziet als een normale gevel. De gebruikte materialen, het platohout en de eternietplaten, hadden echter oorspronkelijk een andere bestemming. Zo waren de eternietplaten op bestelling gefabriceerd maar door een kleine productiefout ontstond er een spikkel in de plaat. De partij werd door deze afwijking niet afgenomen, bleef bij de leverancier in de opslag liggen en kreeg het stempel “deadstock”. Zonde om materiaal dat 100% functioneel en conform alle regelgevingen is niet te gebruiken. Bij de Wolphaertstraat hebben we ze dan ook een tweede kans gegeven.

Bij circulaire bouwmaterialen wordt vaak gedacht aan materiaal dat afkomstig is uit de bouw. Dat hoeft niet altijd zo te zijn. Zo liggen er in de hal van de Wolphaertstraat geen traditionele vloertegels; de bewoners lopen straks dagelijks over broodbaktegels. Naar brood ruikt het niet, want het gaat om een nieuwe partij tegels. Door faillissement van de oorspronkelijke afnemer zou ook dit product het stempel “deadstock” krijgen en ongebruikt in de opslag belanden, of zelfs op de afvalhoop. De bijzondere broodbaktegels zijn niet geproduceerd als vloertegel, maar ze voldoen wel aan alle bouweisen. Met een afmeting van 4 à 5 meter was het echter wel een uitdaging om ze direct te gebruiken. Na het maken van verdelingstekeningen zijn ze op maat gezaagd en zo beter verwerkbaar voor het bouwteam.

Bewoners wandelen ook aan de achtergevel over een bijzondere ondergrond. De vlonders zijn gemaakt van hout dat afkomstig is uit de off-shore. Oude meerpalen hebben op deze manier een tweede leven gekregen in dit bouwproject. De balustrades van hergebruikt glas maken de galerij helemaal af.